WEBPODIUM

Mariel Hacking

DE BENU VOGEL

| Achterflaptekst |

"Het moederschap is zo veelomvattend", zeggen haar vriendinnen, "maar je krijgt er wel veel voor terug. "Wat dan?" vraagt Mia zich af. Waarom durft niemand eerlijk over het moederschap te praten? En wat weerhoudt Mia ervan? Twee vrouwen ontmoeten elkaar op een schip tijdens een cruise door de Middellandse Zee. Mia, een jonge Nederlandse kunstenares, op de vlucht voor de afleidingen van haar nieuwe moederschap. En Evelyn, een oudere Franse feministe die deze reis ziet als een laatste kans om de losse eindjes in haar leven aan elkaar te knopen. De gesprekken die de vrouwen voeren, terwijl ze door Pompeii, Athene en de tempels van het oude Egypte lopen, maakt hun verhouding diepgaander en extravaganter naarmate de reis vordert. "Met onze vingertoppen gaan we over de hiëroglyfen. We trekken ze na, de cartouches, de goden, de vogels. Voelen, ma fille, zegt Evelyn als we daar zo zitten. Je bent pas ergens echt geweest als je gevoeld hebt hoe het er is. En ja, ik voel de harde steen in mijn rug, koel, aangenaam en ik voel mijn eigen nietigheid in vergelijking bij de enormiteit van deze hal. Ik zie hoe het licht tussen de kolommen door valt, ik hoor hoe de mensen fluisteren. Fluisteren. Een plaats van respect. Behalve voor Evelyn natuurlijk. Evelyn maakt overal een feest van."

| Over de schrijver |

Mariel Hacking: 'Er valt altijd zo veel te zeggen dat niet een twee drie gezegd kan worden. Dat koud en ontoegankelijk op papier zou staan. In fictie is het mogelijk een wereld te weven waarin alle tegenstellingen naast elkaar kunnen bestaan. Waarin het niet of/of is, maar en/en. Een wereld, die al schrijvende, al lezende, weer een nieuwe extra dimensie krijgt. Die altijd in beweging is. Altijd in ontwikkeling. Voor mij komt schrijven na het ademen, het observeren, het wegvliegen met flarden gestolen werkelijkheid. Eerst de vrije val en dan de diepzee duik.'